Zbiornik na gaz – kupić czy wydzierżawić? Jakie formalności trzeba załatwić?

Zbiornik na gaz
Zbiornik na gaz płynny (LPG) często jest jedynym rozwiązaniem, jeżeli chcemy ogrzewać dom paliwem gazowym, a nie mamy możliwości podłączenia go do sieci gazowej. Posiadanie własnego zbiornika ma wiele zalet, ale nie jest tanie. Czy lepiej zatem kupić, czy wydzierżawić zbiornik? Jakie wymogi trzeba spełnić podczas jego montażu i jakie załatwić formalności?

 

Ogrzewanie domu gazem jest bardzo wygodne i ekologiczne. Instalacja jest bowiem niemal bezobsługowa. Nie wymaga nadzorowania, uzupełniania paliwa oraz usuwania popiołu i czyszczenia paleniska, ponieważ gaz spala się całkowicie i nie zostawia ani sadzy, ani popiołu. Jest więc przyjazny środowisku. Kwestia ta jest niezwykle istotna z uwagi na ciągnący się od lat problem smogu. Instalacja gazowa to także znacznie tańsze rozwiązanie niż na przykład instalacja elektryczna czy pompy ciepła. Co do gazu płynnego, ma prawie 1,5 raza większą wartość opałową niż gaz ziemny. Jednak do jego przechowywania potrzebny jest specjalny zbiornik na gaz. Miejsce jego montażu jest ściśle określone przepisami, o których również dziś powiemy.

Butle z gazem

Do kuchenek gazowych czy przenośnych ogrzewaczy pomieszczeń wykorzystuje się gaz zmagazynowany w standardowych, 11-kilogramowych butlach. Jednak kocioł gazowy, ze względu na palnik o znacznie większej wydajności, potrzebuje też większego zapasu paliwa. Gdybyśmy chcieli korzystać ze zwykłych butli, musielibyśmy je wymieniać co drugi dzień. Co więcej, duży pobór paliwa, co za tym idzie, szybkie odparowanie dużej ilości gazu, mogłoby spowodować zamarznięcie butli. To z kolei uniemożliwiłoby dalszy dopływ paliwa do kotła. W związku w powyższym, przy instalacjach grzewczych zasilanych LPG musimy zaopatrzyć się w większy zbiornik na gaz ulokowany poza domem.

Zbiornik na gaz płynny – formalności

W instalacjach grzewczych zasilanych gazem płynnym wykorzystuje się zbiorniki, które nadają się do współpracy z kotłami o mocy grzewczej do 50 kW. Ich montaż wymaga jednak dopełnienia kilku formalności. Co prawda, budując instalację z jednym zbiornikiem o pojemności do 7m3 mającym zasilać instalację grzewczą w domu jednorodzinnym, nie musimy starać się o pozwolenie na budowę. Zobowiązani jesteśmy jednak zgłosić inwestycję w starostwie powiatowym (legalizacja samowoli kosztuje 5 tys. zł). Warto również dowiedzieć się, czy lokalne starostwo zażąda od nas decyzji o warunkach zabudowy. Zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym decyzji takiej wymagają inwestycje, dla których nie potrzeba pozwolenia na budowę, ale które zmienią zagospodarowanie terenu. Musimy także wykonać projekt instalacji gazowej i uzgodnić go z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. Specjalistów możemy znaleźć na tej stronie. Warto pamiętać również o wykonaniu mapy do celów projektowych. W tym celu należy skorzystać z usług geodety.

Należy spełnić także wymagania dotyczące minimalnych odległości zbiornika od innych obiektów:

Elementy zagospodarowania terenu Naziemny zbiornik 2700 l Podziemny zbiornik 2700 l
Budynek mieszkalny 3 m (1,5 m, gdy jest ściana oddzielenia ogniowego) 1 m
Granica sąsiedniej działki budowlanej 1,5 m 0,5 m
Budynek produkcyjny/magazynowy 3 m 1 m
Studzienka kanalizacyjna 5 m 5 m
Napowietrzna linia energetyczna o napięciu do 1 kV (powyżej 1 kV) 3 m (15 m) 3 m (15 m)
Inny zbiornik naziemny/podziemny 1 m 1 m

 

Powierzchnia pod zbiornikiem powinna być pokryta żwirem, a teren powinien być płaski, ogrodzony i przewiewny. Co więcej, pamiętajmy, że gaz będzie dowożony cysternami. W związku w tym warto uwzględnić także komfortowy dojazd do zbiornika dla samochodu ciężarowego.

Jaki zbiornik?

W przypadku domu jednorodzinnego zazwyczaj wystarcza standardowy zbiornik na gaz o pojemności 2700 l. Powinniśmy jednak liczyć się z koniecznością jego dwukrotnego napełniania w ciągu roku. Jeżeli chcemy tego uniknąć, możemy zainwestować w większy zbiornik – 4850 l lub 6700 l. Weźmy także pod uwagę wielkość i sposób zagospodarowania naszej działki, jej sąsiedztwo oraz estetykę. Możemy bowiem zdecydować się na zbiornik podziemny, jeżeli naziemny miałby zbytnio przeszkadzać lub uniemożliwiać montaż instalacji. Pamiętajmy jednak o poziomie wód gruntowych. Rozwiązanie podziemne jest niestety nieco droższe. Niemniej w przypadku małej działki może być jedynym rozwiązaniem.

Zbiornik na gaz płynny – zakup czy dzierżawa?

Zanim jednak rozpoczniemy inwestycję, powinniśmy zastanowić się, czy chcemy zakupić własny zbiornik na gaz, czy też wydzierżawić go. Inwestycja we własny zbiornik pozwala nam później samemu decydować o dostawcy gazu. Dzięki czemu możemy korzystać z najkorzystniejszej oferty. Niemniej zakup zbiornika, jego transport, projekt, fundament i odbiór przez Urząd Dozoru Technicznego często przekracza kwotę 10 tys. zł.

Natomiast jeżeli zdecydujemy się wydzierżawić zbiornik na gaz, to koszt początkowy inwestycji wyniesie około 1 tys. zł (projekt i fundament). Wszelkie wydatki związane z prawidłowym funkcjonowaniem zbiornika (konserwacja, przeglądy czy próby ciśnieniowe oraz ewentualne naprawy) będą pokrywane przez właściciela zbiornika. Będziemy musieli jednak płacić dystrybutorowi za dzierżawę (kilkadziesiąt złotych miesięcznie) oraz, najczęściej, kupować od niego określoną ilość paliwa po ustalonych przez niego cenach (często nawet 1 zł drożej od cen rynkowych).

Co wybrać? Zależy od oferty oraz czasu, przez jaki chcemy użytkować zbiornik. Jeżeli zamierzamy korzystać z gazu płynnego przez kilka lat, to z pewnością korzystniejsze okaże się wydzierżawienie zbiornika. Jednak gdy zamierzamy ogrzewać dom przy pomocy LPG przez kilkanaście czy kilkadziesiąt lat, to warto zainwestować we własny zbiornik na gaz i uniezależnić się od oferty jednego dostawcy paliwa.

error: Tekst objęty prawami autorskimi.
Call Now Button